Jon Bon Jovi

Princesa

Jon Bon Jovi, właśc. John Francis Bongiovi Jr. (ur. 2 marca 1962 w Perth Amboy w stanie New Jersey) – Amerykanin włoskiego pochodzenia, muzyk rockowy, autor tekstów, producent, aktor, założyciel i wokalista grupy Bon Jovi.
W 2006 roku piosenkarz został sklasyfikowany na 31. miejscu listy 100 najlepszych rockowych wokalistów wszech czasów wg Hit Parader[1].
Jon Bon Jovi urodził się w Perth Amboy w stanie New Jersey 2 marca 1962 roku. Później, wraz z rodziną, ojcem Johnem seniorem, matką Carol i braćmi Anthonym i Mattem mieszkał i dorastał w Sayreville. Uczęszczał tam do Sayreville War Memorial High School, gdzie poznał swoją przyszłą żonę – Dorothea'ę Hurley (ślub w kapliczce ślubów 29 kwietnia 1989 roku w Las Vegas). Jego przygoda z muzyką rozpoczęła się tradycyjnie – marzeniami. Jon zakładał kilka garażowych zespołów, z którymi grał po okolicznych klubach. O najróżniejszych porach dnia i nocy spędzał mnóstwo czasu na pisaniu własnych piosenek i grze na gitarze, już wtedy było wiadomo, co młody Jon chce robić w życiu – chciał zostać gwiazdą rocka. Właśnie, dlatego spakował walizkę i udał się do Nowego Jorku.
Ale zanim przygoda z muzyką rozpoczęła się na dobre, Jon miał inne zajęcia: pracował w myjni samochodowej, następnie w sklepie z butami, na złomowisku i w barze szybkiej obsługi. W 1980 roku załapał się do studia nagraniowego jako chłopiec na posyłki. Tutaj nocą pisał i nagrywał. Momentem zwrotnym w jego życiu był konkurs talentów organizowany przez lokalną stację radiową WAPP. Zbierali utwory na składankę z piosenkami lokalnych artystów bez kontraktu płytowego. Jon nie mógł przepuścić takiej szansy. Poprosił paru muzyków sesyjnych (wśród nich, obecnego basistę Bon Jovi, Hugha McDonalda) o nagranie wspólnie z nim jego utworu "Runaway". Piosenka ta znalazła się na wspomnianej składance i stała się radiowym hitem. Od tego czasu kariera Jona potoczyła w dwóch kierunkach: muzycznym i filmowym.
Lata 80. [edytuj]
W tych latach Jon spędzał czas głównie koncertując wraz ze swoim zespołem. Niesamowity sukces ich dwóch albumów: Slippery When Wet i "New Jersey" sprawił, że Jon stał się megagwiazdą. Stał się też najważniejszym promotorem hard-rocka na świecie. Objął piecze nad zespołami Skid Row i Cinderella, którym (oprócz zwykłej pomocy) załatwił kontrakty, pomagał w produkcji i zabierał w trasę jako support. W 1989 roku zespół wystąpił na Moscow Music Peace Festiwal, a Bon Jovi i lider zespołu zaprosił najważniejsze zespoły na ten festiwal, tj. Scorpions, Skid Row, Mötley Crüe czy Ozzy Osbourne. Nieprawdą jest plotka, pochodząca z tamtych czasów, jakoby Jona miał zrezygnować z roli w filmie Footlose, aby wziąć się za nagrywanie albumu. Lata 80. były najlepszym okresem pod względem świetności zespołu. Pomimo to, nie był to dobry okres dla życia prywatnego wokalisty. Kłótnie w zespole, nadmierne wykorzystanie przez menadżera, (który z dnia na dzień dodawał kolejne koncerty śrubując rekord) sprawił, że Jon stanął na skraju załamania nerwowego.
Lata 90. [edytuj]
Zaczęło się niby dobrze. Jon wydał przebojową płytę "Blaze OF Glory" inspirowana filmem Młode strzelby II. Wielki sukces singla "Blaze Of Glory" (Złoty Glob, nominacja do Oscara, Grammy, Nr w USA i prawdopodobnie największy hit roku) wywindował Jona jako solowego artystę na szczyt. Pokazał, że ma talent i bez zespołu także potrafi osiągnąć sukces. Tego sukcesu, jednak, nie potrafił udźwignąć i w efekcie Jon próbował popełnić samobójstwo, wyskakując z samochodu. Został uratowany w ostatniej chwili przez żonę. Po tych wydarzeniach, za namową Briana Maya (gitarzysta Queen), odbył terapeutyczną podróż na Harleyu po USA wraz ze swoją żoną. Po powrocie uporządkował swoje sprawy i przystąpił do nagrywania nowej płyty z zespołem w rodzimej wytwórni JAMBCO o tytule Keep The Faith. Na okładce tego albumu widzimy pięć dłoni nałożonych na siebie. Ma to sugerować powrót braterstwa w zespole. Na tym albumie zmienia się też muzyka, a Jon ściął swoje długie włosy. W 1995 roku wydano album These Days, zbliżony stylistycznie do gatunku grunge, który promowała ogromna trasa koncertowa po całym świecie. Skończyła się ona w 1996 roku. Po roku odpoczynku Jon wydał drugi solowy album "Destination Anywhere", który triumf święcił głównie w Europie. W 1998 roku swój drugi solowy album wydał również Richie Sambora.
W międzyczasie Jon rozpoczął drugą karierę – aktorską. Pierwszą rolę zagrał w filmie Młode strzelby, ale występ trwał kilka sekund. Prawdziwa kariera zaczęła się w dobrze odebranym filmie Księżyc i Valentino. Zagrał tam role malarza pokojowego. Krytycy dobrze ocenili debiut filmowy Jona. Karierę kontynuował w dalszych latach z nasileniem w 1997 roku.